Wereldwijd neemt het beeldscherm gebruik onder volwassenen toe maar zeer zeker ook bij kinderen.
Vanaf jonge leeftijd wordt het beeldscherm gebruik soms aangemoedigd en vaak is het gewoon nodig voor het werk wat we dagelijks uitvoeren.
Als jonge kinderen veelvuldig worden blootgesteld aan het nabij kijken op een smartphone, tablet, te lang lezen in een boek ( op schoolwerk na ) of gewoon te veel nabij kijken met bepaalde bezigheden “ontspannen” onze ogen te weinig.
Een nadeel hiervan kan zijn dat ons ogenpaar/hersenen reageren op deze beelden. De beelden welke onze hersenen “verkeerd” opvangen leiden ertoe dat de periferie van ons netvlies minder
scherp ziet. Deze beelden vallen achter ons netvlies. Ons lichaam kan reageren door het oog te laten groeien in lengte zodat deze perifere beelden weer op ons netvlies vallen. Zo belanden we meestal in een vicieuze cirkel. Als namelijk de periferie groeit in lengte dan groeit ook het centrale deel van het oog in lengte en dat is nou het probleem. Als het oog centraal groeit in lengte neemt de min sterkte ( myopie ) van het ogenpaar toe, of te wel we gaan zonder bril slechter zien in de verte.
Tegenwoordig trachtten wij hier iets aan te doen. Dit kan middels oogdruppels ( deze worden alleen via een oogarts/orthoptist voorgeschreven ).
De optometrist kan via nachtlenzen , Misight daglenzen, Stellest ( Essilor ) https://www.essilor.nl/brillenglazen/stellest, Myosmart ( Hoya ) brillenglazen of conform (360) oblong harde lenzen technisch ingrijpen. In sommige gevallen worden deze genoemde gecombineerd met de druppels van de oogarts. Al deze technische middelen zorgen ervoor dat de perifere beelden ( zoals eerder beschreven ) niet achter maar voor het netvlies vallen. We noemen dit perifere hyperope defocus. Het ogenpaar/hersenen worden hiermee een beetje voor de gek gehouden en daarmee bereiken we minder groei van de lengte van het ogenpaar. Helemaal stopzetten is op het moment van schrijven helaas nog niet mogelijk.
